تا چه میزان از این موضوع اطلاع دارید که تلفن همراهی که در دستان فرزند شماست می تواند یک ابزار کودک آزاری باشد که شما به او هدیه داده اید؟ آیا اطلاع دارید که ابزار چت در بسیاری از پلتفرمهای بازی به ابزار سوءاستفاده از کودکان تبدیل شده است و امروز تقریبا اکثر بازی های آنلاین امکان چت و برقراری ارتباط با افراد ناشناس را در اختیار فرزندان قرار می دهند؟
در گذشته حضور کودکان در بین همسالان خود در خانواده های شلوغ با تعداد فرزندان زیاد و همچنین دورهمی های خانواده با فامیلهای درجه دوم وسوم از جمله روش های سنتی بازی ویادگیری در کودکان ما بود. اما امروز با تغییر سبک زندگی و کوچک شدن خانواده ها فرزندان ما روشهای دیگری را برای یادگیری و پرکردن اوقات فراغت خود انتخاب نموده اند .
استفاده روز افزون از تکنولوژی و تولید و عرضه انواع گجت ها ( PC ، تلفن همراه، کنسول های بازی و… ) جای خود را به سرعت دربین خانواده ها باز کرده و اگر درگذشته تنها برخی خانواده ها امکان استفاده از تلفن همراه را داشتند امروز آخرین فناوری های تلفن همراه با امکانات متنوع و متعدد به یکی از ابزارهای جذاب بین خانواده ها و کودکان تبدیل شده است؛ اما آیا به همان میزان سرعتی که این تکنولوژی وارد زندگی ما شده، تلاشی در جهت ارتفاق سواد فناوری، رسانه ای و فرهنگی خود و خانواده مان در مواجهه با آن نموده ایم؟
زندگی انسان در دو میلیون سال گذشته به کندی دچار تحولات مختلف شده و فرصت آن را داشته تا خود را با اتفاقات جدید وفق دهد ؛ اما سیر تحولات رو به رشد صنعت و فناوری در چند صد سال گذشته باعث شده تا نتوانیم به این رویدادها پاسخی درست دهیم و همگام با این تحولات خود را آنطور که شایسته است وفق دهیم .
استفاده از تکنولوژی های جدید به همراه خود نیازهای جدیدی را به دنبال دارد که توسعه دهنده گان گجت ها با ایجاد پلتفرم ها و نرم افزارهای مختلف سعی در تأمین این نیازها برای مخاطبان وجامعه هدف خود دارد. سوءاستفاده تقریبا در تمام پلتفرمهای مجهز به چت آنلاین وجود دارد ویک مسئله گریز ناپذیر است؛ بنابراین نمی توان پلتفرم ها را در این خصوص مقصر دانست. اگر هم کسی بگوید سوءاستفادهای در پلتفرمش وجود ندارد، باید به بینایی و درک او او شک کرد!
طبق گزارشهای نیویورکتایمز در دسامبر، پلتفرمهای چت آنلاین زمینهای برای شکارچیان کودکان فراهم کردهاند. این شکارچیان در ابتدا با قربانیان خود رفتاری دوستانه دارند و سپس به زندگی آنلاین و آفلاین آنان نفوذ میکنند.
روشهای آشکارسازی سوءاستفادههای جنسی آنلاین از کودکان و سیاستهای کنترلی در میان شرکتهای گوناگون متفاوت هستند و بهگزارش تایمز، بسیاری از شرکتها از نقض احتمالی حریم خصوصی در پلتفرمهای چت آگاه هستند.
نظارت بر مکالمات و چتها دربارهی کودکآزاری به وسیله ابزارهای توسعه داده شده توسط هوش مصنوعی کار دشواری است؛ زیرا تفاوتهای ظریف وکوچکی درمکالمهها وجود دارد. شاید بتوان با داده کاوی اطلاعات و سوابق گذشته و همچنین استفاده از هوش مصنوعی تا حدی جلوی این مسئله را گرفت اما باید به این موضوع توجه نمود که هوش مصنوعی هیچگاه به اندازه هوش انسان امکان تحلیل عمیق وقایع و پیش بینی اتفاقات پیش رو را ندارد و شاید با یک نظارت ساده و یا حتی تغییر سبک زندگی بتوانیم خانواده خود دربرابر این بحران محفوظ بداریم.
الیزابت جگلیک، استاد روانشناسی کالج جان جی. نیویورک، معتقد است کودکآزارها میتوانند بهراحتی و با دسترسی آسان، برای یافتن قربانیان خود وارد چترومهای آنلاین شوند. او میافزاید: در سی دقیقه، کودکآزارها میتوانند به مکالمهی جنسی با کودک برسند. شاید دسترسی حضوری به کودکان دشوار باشد؛ اما دسترسی آنلاین آسانتر است و اگر موفق نشدند میتوانند سراغ قربانی بعدی بروند. سوءاستفادهها فقط به یک پلتفرم محدود نمیشوند و کودکآزارها کودکان را در پلتفرمهای متعدد تعقیب میکنند؛ بنابراین، میتوانند نقاط متعددی برای سوءاستفاده داشته باشند.
برای مثال، ممکن است سوءاستفادهگر در ابتدا از کودک عکس و سپس ویدئو بخواهد و بدینترتیب سطح محتوای جنسی را افزایش دهد. کوردوا میافزاید: کودک احساس گناه و ترس میکند؛ بههمیندلیل، شکارچی او را در پلتفرمهای مختلف تعقیب میکند. برای مثال، میگوید تمام دوستانت را در فیسبوک میشناسم و اگر برایم ویدئو نفرستی، عکست را برای همکلاسیهایت میفرستم.
افزون بر این موضوع همه می دانیم والدین درگذشته سعی میکردند که از نخستین روزهای تولد نوزادشان چند عکس یادگاری بگیرند و درآلبوم خود نگهداری کنند تا وقتی فرزند بزرگ شد عکسهای کودکی اورا با هم تماشا کرده و خاطراتشان را مرور کنند. امروزه اما موضوع عکاسی از کودکان تنها به دلیل ثبت عکس برای یادگاری نیست ومسئله بغرنج تر است ، نوزادان وکودکان به ابزار تبلیغات وگاهی هم تفریح پدر و مادر خود تبدیل شدهاند؛ و اغلب والدین بدون آنکه از عواقب و پیامدهای انتشار عکس کودک خود در شبکههای اجتماعی مطلع باشند به این کار دست میزنند و از کودکان خود، سلبریتیهای کوچک و به ظاهر قهرمانی میسازند که نقشی در این کارها ندارند.
درتکمیل مطالب گفته شده باید به این موضوع توجه نمود که همراه با انتشار این تصاویر چه داده های اطلاعاتی دیگری از فرهنگ، طبقه اجتماعی، دارایی ها ومختصات زندگی خود بی واهمه در اختیار دیگران قرار می دهیم و آن را درشبکه ای منتشر می کنیم که توقف انتشار داده های اطلاعاتی در آن ناممکن خواهد بود.
در پایان باید به این نکته اشاره نمود که همه کودکان نیازمند دست نوازش نزدیکان خود هستند و مهر و محبت والدین بهترین چیزی است که میتواند علاوه بر جلوگیری از ایجاد هرگونه خلأ عاطفی، مشکلات غیر قابل پیش بینی را نیز مرتفع کند. این ما هستیم که تصمیم می گیریم آگاهانه مسئولیت تربیت فرزندانمان را بر عهده بگیریم و یا ناآگاهانه و بدون کمترین احساس مسئولیت از کنار آن بگذریم.
دیدگاهتان را بنویسید