سرمایه انسانی

تمام سازمان‌ها برای داشتن عملکرد و دستیابی به اهدافشان به سرمایه انسانی نیاز دارند. جدای از تعریف عمومی که برای سرمایه انسانی در ذهن همه ما وجود دارد می‌بایست دید وسیع‌تری به این مسئله داشته باشیم تا آنجا که ارزش واقعی سرمایه انسانی را به‌خوبی و درستی درک نماییم.

بحث‌های مختلف تا کنون در مورد نیروی کاری، نیروی انسانی، منابع انسانی و سرمایه انسانی توسط افراد مختلف مطرح گردیده. اما بحث ما در اینجا چیز دیگری است.

افرادی که در سامان ما مشغول به فعالیت هستند در واقع نوعی از دارایی‌های غیرمنقول ما به‌حساب می‌آیند چرا که هیچ‌گاه نمی‌توان تجربه، آموخته‌ها و فضای دوستانه ایجاد شده توسط آنها را برای سازمان خود محاسبه نمود و در واقع با ازدست‌دادن آنها تنها یک فرد از سازمان کسر نمی‌گردد بلکه انبوهی از تجربه، آموخته و فضاهای ایجاد شده را با خود خواهد برد و سازمان‌ها می‌بایست چندین برابر هزینه نمایند تا مجدداً بتواند جای خالی آن را جبران نمایند.

مدیریت سرمایه انسانی در جذب، پرورش و نگهداشت سرمایه انسانی دخیل خواهد بود.

سرمایه انسانی را می‌توان از طریق مهارت‌آموزی و دانش‌افزایی ارتقا داد؛ و این ارتقاء هیچ گاه به ضرر سازمان نیست . گاهی ممکن است با خود به این فکر کنیم اگر قرار است فردی را پرورش دهیم تا پخته شود ، انبوهی از تجربه شود؛ به آن شکلی که ما می خواهیم ؛ آیا ارزش آن را دارد که اصلا این کار را انجام دهیم ؟! اگر سازمان را ترک نمود درواقع ضرری متحمل سازمان نخواهد شد ؟!

درواقع با پرورش افراد در جهت تسریع اهداف و رویکردهای خود گام برمی‌داریم، حتی اگر شخص موردنظر سازمان ما را ترک نماید؛ اگر آن‌قدر از سازمان ما در خود اندوخته باشد همواره از ما به نیکی یاد خواهد کرد و این خود تبلیغی برای سازمان ما خواهد بود؛ حتی ممکن است همیشه در گوشه ذهن خود نیم‌نگاهی به گذشته بیندازد و بازگشت به سازمان به یکی از اهداف اصلی او تبدیل گردد .

حتی ممکن است این امر نگرش جامعه به سازمان ما را تحت‌تأثیر خود قرار داده و فعالیت و همکاری با سازمان ما به آرزویی سخت دست‌یافتنی برای افراد جامعه تبدیل گردد.

با این رویکرد ما فضایی در سازمان خود ایجاد کرده‌ایم که علاوه بر اینکه باعث رشد و اعتلای سرمایه انسانی خود خواهد شد، فضای پیرامون ما را به نحوی تغییر خواهد داد تا افراد بیرونی سازمان علاوه بر آرزوی همکاری با سازمان ما، فعالیت‌های جاری سازمان ما را نیز دنبال نمایند.

باتوجه‌به اینکه پرورش و تعلیم نیروی انسانی برای به‌دست‌آوردن مهارت‌های لازم دارای هزینه است، گاه باید به این نکته توجه کنیم که آیا اندکی هزینه برای نگهداشت سرمایه انسانی و ابقاء آن ارزش بیشتری دارد؟ یا اینکه جایگزین‌کردن نیروی انسانی جدید با سرمایه‌های انسانی گذشته دارای ارزش بیشتری است؟

نظر شما در این مورد چیست؟